|
De TC1 van Daniu onderscheidt zich van de talrijke goedkope componententesters door een ingebouwde Li-ion accu, de mogelijkheid zeners tot 30 V te testen en de herkenning en decodering van infrarode codes. Wij testten de specificaties en vonden een paar grote afwijkingen. |
Kennismaking met de TC1 van Daniu
De leveringsomvang
De TC1 wordt voor een prijs van ongeveer € 20,00 geleverd. Het apparaatje zit in een keurig kartonnen doosje, samen met:
- Een 14 pagina's dikke Engelstalige handleiding in mini-formaat.
- Drie testsnoertjes van 12 cm lang.
- Een micro-USB naar USB-A oplaadkabeltje van 15 cm.
- Drie onderling verbonden metalen pennetjes (zie zelftest).
- Een rood LED'je en een 1 μF elco (om de een of andere onduidelijke reden).
De tester zélf zit in een mooie crèmekleurige kunststof behuizing met als afmetingen 7,0 cm x 9,0 cm x 2,8 cm en is dus gemakkelijk in de hand te houden.
 |
| De inhoud van het Daniu TC1 doosje. (© 2019 Jos Verstraten) |
Een heleboel volgens de gegevens van de fabrikant, namelijk:
- Batterijen en cellen van 0,1 V tot 4,5 V.
- Weerstanden en potentiometers van 1 Ω tot 50 MΩ.
- Condensatoren van 25 pF tot 100 mF.
- Zelfinducties van 0,01 mH tot 20 H.
- Dioden en dubbele dioden tot een geleidingsspanning van 4,50 V.
- Zenerdioden tot een zenerspanning van 30 V.
- Bipolaire transistoren en darlingtons, NPN en PNP.
- FET's, MOSFET's en IGBT's.
- Thyristoren en triac's met ontsteekstromen kleiner dan 6 mA.
- Codes van afstandsbedieningen met het Hitachi-protocol.
U moet de condensatoren die u wilt testen zorgvuldig ontladen. De TC1 is, net zoals al zijn soortgenoten die volgens hetzelfde principe werken, extreem gevoelig voor te hoge spanningen op zijn ingangen.
De voeding van de TC1
Het apparaat wordt geleverd met een in de behuizing ingebouwde Li-ion accu van 3,7 V. Op de onderzijde van de TC1 zit een micro-USB connector waarmee u het apparaat via het meegeleverd kabeltje kunt aansluiten op een standaard 5 V USB-lader. Een bi-color LED brandt rood als de accu wordt opgeladen en groen als de accu is geladen. De spanning van de accu wordt op het display getoond tijdens de initialisatie van het apparaat. De tester blijft werken tot de spanning van de accu is gedaald tot 3,0 V.
Het werken met de TC1
In de onderstaande foto hebben wij alle opmerkenswaardige uiterlijkheden van deze tester voorzien van hun functie. De enige mogelijkheid om iets op de TC1 aan te sluiten is gebruik te maken van het ZIF-socket. ZIF staat voor 'Zero Insertion Force', dank zij het hefboompje kunt u de aansluitdraden van de te testen componenten zonder kracht uit te oefenen in het voetje aanbrengen. Als u een onderdeel wilt testen dat niet in de gaatjes van dit voetje past, moet u de drie testkabeltjes met een lengte van slechts 12 cm in drie gaatjes van dit voetje pluggen en het te testen onderdeel aan de andere kant aansluiten op de drie miniatuur krokodilklemmetjes. Dat is een beetje onhandig. De TC1 had veel aan gebruikersgemak gewonnen als de fabrikant aan de onderzijde drie miniatuur 2 mm connectoren had aangebracht en de drie meegeleverde kabeltjes iets langer had gemaakt en voorzien van 2 mm banaanstekkertjes. Maar, voor een geoefende hobbyist is deze ingreep een leuk klusje dat in minder dan een uurtje is geklaard!
Let er op dat het ZIF-voetje drie speciale aansluitingen heeft die u uitsluitend kunt gebruiken voor het meten van de zenerspanning van zenerdioden. Deze zijn voorzien van de letters K, A en A.
 |
| De bedieningsorganen van de TC1. (© 2019 Jos Verstraten) |
Op de achterzijde van de behuizing zitten vier schroefjes waarmee de twee delen van de behuizing op elkaar worden geklemd. Het interne van de TC1 ziet er netjes uit, zie de onderstaande foto. De Li-ion accu is vastgeplakt op de onderste helft van de behuizing en is volledig naamloos. Het is dus onmogelijk te achterhalen wat de capaciteit van dit onderdeel is. Dit toch wel belangrijke gegeven wordt ook niet vermeld bij de specificaties van de Daniu TC1.
Bij het aan ons geleverde exemplaar hing het display los te bungelen aan zijn plat aansluitkabeltje en stond bovendien iets scheef ten opzichte van het display-venstertje in de behuizing. Dat maakt een zeer slordige en onprofessionele indruk, maar gelukkig was dit euvel snel verholpen met een klein druppeltje lijm tussen het display en het display-printje.
 |
| Het interne van de behuizing van de TC1. (© 2019 Jos Verstraten) |
In de onderstaande foto hebben wij beide zijden van de ene print verenigd. Hart van het apparaat is uiteraard de microcontroller, in dit geval een ATMEGA324PA. Opmerkenswaard en duidelijk onderscheidend van de concurrentie is de infrarood ontvanger tussen het ZIF-voetje en de drukknop. Hiermee ontvangt de TC1 de infrarood codes van uw draadloze afstandsbedieningen. Deze functie is echter aan beperkingen gebonden, lees verder.
Om zenerdioden tot 30 V te kunnen testen moet er in het apparaat een gelijkspanning van minstens 35 V aanwezig zijn. Daarvoor zorgt een AL819, een step-up voltage regulator, samen met een miniatuur trafootje en een eenvoudige gelijkricht schakeling. De negatieve pool van deze spanning ligt aan de massa en aan de A-aansluitingen van de ZIF-voet. De positieve pool gaat via een stroombegrenzingsweerstandje naar de K-aansluiting van de ZIF-voet. Op deze manier kan de tester de zenerspanning meten.
Verder valt een SRV05-4 op. Dat is een 'Low Capacitance ESD array' dat de drie ingangen moet beschermen tegen statische spanningen die zonder deze bescherming de controller kunnen beschadigen. Ook dat zult u tevergeefs bij de concurrerende apparaatjes zoeken!
Aan de rand van de print treft u twee punten P1 en P2 aan. Deze werken samen met U4, een Atiny13A. Dit deel van de elektronica is verantwoordelijk voor de 'auto shut-down'-functie van de tester. Na het drukken op de knop wordt namelijk slechts één testcyclus uitgevoerd. De meetresultaten blijven een bepaalde tijd op het scherm staan, nadien schakelt het apparaat zichzelf uit. Door deze twee testpunten met de massa of met de voeding te verbinden kunt u de werkzame tijd van de tester instellen op 10, 15, 20 of 25 seconden. De fabrieksinstelling is 20 seconden.
U6 is een 57b45. Dat blijkt de SMD-versie te zijn van de TP4057, een 'Lithium Battery Cell Charging IC'. Hoewel er duidelijk zichtbaar in de accu ook wat elektronica aanwezig is, wordt het laden blijkbaar toch gecontroleerd vanaf de hoofdprint.
 |
| De twee zijden van de print van de TC1. (© 2019 Jos Verstraten) |
Na heel lang zoeken op Internet is het ons gelukt een schema te vinden dat in grote lijnen overeen komt met wat wij op het printje aantroffen. Maar, u weet het, dergelijke Chinese apparaatjes verschijnen in ontelbare versies op de markt die in detail best wel van elkaar afwijken. Wij publiceren dus dit schema met het nodige voorbehoud. Let op de ISP-connector J4. ISP betekent 'In-system programming', een voorziening waarmee u desgewenst de microcontroller op de print kunt herprogrammeren.
 |
| Het volledige schema van de TC1. (© 2019 Jos Verstraten naar www.elektroda.pl) |
De Daniu TC1 multi-function tester in de praktijk
Een onderdeel testen
Het apparaatje is extreem eenvoudig te bedienen. Sluit het te testen component aan op twee of drie pennetjes van het ZIF-voetje en druk op de ene bedieningsknop. De software start een testroutine die afhankelijk van het soort onderdeel dat u hebt aangesloten een paar tot wel tien seconden kan duren. In die tijd ziet u het onderstaande beeld op het display. De spanning van de ingebouwde accu wordt gemeten en weergegeven. Als de gemeten spanning lager wordt dan 3,0 V wordt het tijd de accu te herladen.
 |
| Het opstartscherm van de TC1. (© handleiding Daniu) |
U vraag zich waarschijnlijk af waarom er drie met elkaar doorverbonden metalen pennetjes worden meegeleverd. Welnu, dat is een hulpmiddeltje voor het uitvoeren van de kalibratie en zelftest. Sluit de drie kabeltjes aan op de ingangen 1, 2 en 3 van de ZIF-voet en verbind de drie krokodilklemmetjes met deze drie pennetjes. U sluit de drie ingangen dus kort, hetgeen door de software wordt geïnterpreteerd als een verzoek tot het starten van de zelftest. Als u vervolgens op de Start-knop drukt gaat de TC1 inderdaad een vrij uitgebreide zelftest uitvoeren, waarbij het apparaatje zichzelf ook kalibreert. Deze procedure duurt wel een tiental seconden en wordt op het display begeleid door een thermometerschaaltje waarop u het verloop van de test ziet. Op een bepaald moment, na 22 % van de testprocedure, verschijnt de tekst 'Pls Isolate Probe!' en moet u de drie testkabeltjes van elkaar scheiden. Na het afronden van de test verschijnt weer het opstartscherm van de vorige figuur op het display.
 |
| Het scherm dat de zelftest begeleidt. (© handleiding Daniu) |
De TC1 is voorzien van een kleurendisplay en de drie aansluitpunten worden weergegeven door gekleurde vierkantjes op het scherm: rood (1), blauw (2) en paars (3). De drie geleverde testkabeltjes hebben echter de kleuren zwart, rood en groen of rood, groen en geel. Het was uiteraard veel handiger en duidelijker geweest als de kleuren op het display overeen kwamen met de kleuren van de kabeltjes.
Het testen van de Daniu TC1 multi-function tester
Het meten van batterijspanningen
Volgens de specificaties is de TC1 in staat de spanning van batterijen en accu's te meten tussen 0,1 V en 4,5 V. Zoals de testresultaten in de onderstaande tabel bewijzen, kunt u deze functie echter rustig vergeten. Het aanleggen van de spanning van een gestabiliseerde regelbare voeding heeft geen zin. De TC1 meet dergelijke spanningen niet of zeer onnauwkeurig, zelfs als zij worden aangeboden over een weerstand die de interne weerstand van de batterij simuleert. Dan maar wat accu's en batterijen bij elkaar gezocht en deze gemeten. Batterijen en accu's van 1,5 V geven, wat ook de gebruikte technologie is, een zeer grote meetfout. Alleen de spanning van een 3,7 V Li-ion accu, die toevallig in het lab aanwezig was, werd uitstekend gemeten.
 |
| De resultaten van de meting van de spanning van een aantal batterijen en accu's. (© 2019 Jos Verstraten) |
 |
| Het meten van de spanning van een 3,7 V Li-ion accu. (© handleiding Daniu) |
Van deze onderdelen wordt, uiteraard, alleen de waarde in ohm in het display weergegeven. Sluit u een weerstandsnetwerk of een potentiometer aan op de drie testsnoertjes, dan herkent de TC1 dat wel, maar is niet in staat de totale weerstand te berekenen.
 |
| Het meten van een potentiometer en een weerstand. (© handleiding Daniu) |
 |
| De nauwkeurigheid bij het meten van weerstanden. (© 2019 Jos Verstraten) |
Bij het meten van condensatoren zal de TC1 niet alleen de condensatorwaarde in farad op het scherm zetten maar ook, indien relevant, de waarde van de ESR (Equivalant Series Resistance) in ohm en de Vloss in %. Deze laatste waarde geeft aan met hoeveel percent de spanning over de condensator daalt, na laden met een spanningspuls, door de eigen ontlading van het onderdeel. Helaas wordt hierbij niet vermeld met welke parameters deze Vloss wordt gemeten, zodat u er in feite weinig aan hebt. Men beweert echter dat een condensator met een Vloss van meer dan 5 % uitermate verdacht is.
Het weergeven va de ESR start bij een waarde van 100 nF, het weergeven van de Vloss bij een waarde van 1 μF.
Volgens de specificaties meet de TC1 condensatoren vanaf 25 pF. Dat klopt vrij aardig, bij ons exemplaar werd alles kleiner dan 27 pF niet herkend.
 |
| Het meten van de drie parameters van een elco. (© handleiding Daniu) |
 |
| De nauwkeurigheid bij het meten van condensatoren. (© 2019 Jos Verstraten) |
De TC1 is in staat zowel de zelfinductie in henry als de gelijkstroomweerstand in ohm van een spoel te meten. Kleine spoeltjes van minder dan 30 μH worden echter niet als dusdanig herkend, de TC1 denkt dat hij te maken heeft met een weerstand.
Wij hebben geen nauwkeurige spoelen als referentie in het lab, maar hebben wel een grote voorraad ontstoorspoeltjes van het type RI403PC van Schaffner in huis. Volgens de specificaties van de fabrikant hebben deze een zelfinductie van 1,8 mH en een gelijkstroomweerstand van 105 mΩ. De TC1 dacht er echter heel anders over! De gemeten zelfinducties lagen allemaal rond 1,0 mH en de in het display getoonde gelijkstroomweerstanden zaten rond 60 Ω. Met onze laboratoriummeter gemeten bleken de spoeltjes een weerstand van ongeveer 130 mΩ te hebben. Kortom, de door de TC1 gemeten gelijkstroomweerstand van een spoel is volledig onbetrouwbaar en beter ware het geweest als de fabrikant deze meetfunctie uit de software had verwijderd.
 |
| Het meten van de twee parameters van een spoel. (© handleiding Daniu) |
Volgens de specificaties van Daniu meet de TC1 de geleidingsspanning, de spercapaciteit en de lekstroom van een diode. Daarbij meet het apparaat de geleidingsspanning tot 4,50 V, zodat u ook in theorie allerlei kleuren LED's kunt identificeren aan de hand van hun geleidingsspanning. In theorie, want de geleidingsspanningen van rode, gele en groene LED's liggen erg dicht bij elkaar. Wij testten wat Si-dioden en allerlei soorten LED's en de resultaten waren overtuigend. Ook de geleidingsspanning van Schottky-dioden wordt met een waarde rond 250 mV goed weergegeven.
Veel interessanter vonden wij de test van zenerdioden. De TC1 is immers een van de weinige goedkope testertjes waarvan wordt beweerd dat hij in staat is zenerspanningen tot 30 V te meten. Hoewel het aan ons geleverde exemplaar de 30 V niet haalde waren wij nogal onder de indruk. Zenerdioden tot 24 V waren gemakkelijk en snel te meten en de gemeten spanning laat toe zelfs twee wat spanning betreft naast elkaar liggende zenerdioden duidelijk te onderscheiden.
 |
| Het meten van een silicium diode en een zenerdiode. (© handleiding Daniu) |
De TC1 is in staat een heleboel soorten transistoren te identificeren en te meten: BJT-PNP, BJT-NPN, Darlington-PNP, Darlington-NPN, N-MOS, P-MOS, N-E-MOS, P-E-MOS, N-JFET, P-JFET, N-IGBT en P-IGBT. Afhankelijk van het type worden parameters als de hFE, de Ube, de Ic, de Iceo, de Ices, de Uf, de Ugs, de Cg, de Id en de Rds gemeten. Wij hebben ons volledig assortiment transistoren aan de TC1 aangeboden en waren zeer te spreken over de resultaten. Ook een zware N-kanaals enhancement mode MOSFET zoals de IRFP260 wordt zonder problemen herkend. Zelfs de interne diode tussen drain en source wordt op het scherm gezet met de juiste polariteit en de geleidingsspanning ervan.
Wij waren niet in staat de weergegeven waarde van de parameters te testen. Maar dat is ook niet zo belangrijk. In de praktijk zult u een dergelijke meter hoofdzakelijk gebruiken voor het ontdekken van de aansluitcodering, het soort halfgeleider en een GO/NOGO-test. Eventueel gebruikt u de meter ook nog voor het paren van transistoren en dan moet u alleen letten op de waarde van de hFE.
 |
| De manier waarop transistoren in beeld worden gebracht. (© handleiding Daniu) |
Volgens de specificaties kunt u dergelijke elektronische schakelaars alleen testen als de noodzakelijke ontsteekstroom in de gate kleiner is dan 6 mA. Is de noodzakelijke ontsteekstroom groter, dan zal de TC1 het onderdeel niet als dusdanig herkennen en onzin op het display zetten. Zo hebben wij een tiental nieuwe BTA12-600 triac's getest, maar geen van deze componenten die maximaal 12 A kunnen schakelen werd door onze TC1 herkend als triac. Helaas hadden wij ten tijde van deze test geen gevoeligere elektronische schakelaars ter beschikking, dus wij moeten maar geloven dat Daniu's testertje soms doet wat onderstaande foto belooft.
 |
| Testen van gevoelige thyristoren en triac's. (© handleiding Daniu) |
De meeste infrarode afstandsbedieningen zenden een zogenaamd 'telegram' uit dat bestaat uit een adres-woord en een data-woord. Er bestaan echter diverse protocollen en de Daniu TC1 is uitsluitend in staat het Hitachi-protocol te decoderen. Zoals uit onze praktijktest blijkt werken een heleboel afstandsbedieningen blijkbaar volgens dit protocol: onze twee TV's van LG, onze elektrische kachels, onze airco, een aantal LED-lampjes, etc. De afstandsbedieningen van onze twee Ziggo kabeldecoders en van een Philips DVD-speler werden echter niet herkend.
De werking is eenvoudig. Druk op de Start-knop van de TC1 tot de melding 'No, unknown, or damaged part' op het display verschijnt. Richt dan de IR-LED van de te testen afstandsbediening op het IR-gaatje in de TC1. Een blauw cirkeltje verschijnt in het display als de software een IR-code heeft ontvangen. Dit cirkeltje wordt rood als de code herkend wordt. Meteen verschijnt het onderstaande beeld op het display. De 'UserCode' geeft het adres-woord weer, de 'DataCode' uiteraard het commando-woord.
 |
| Het decoderen van IR-codes met de TC1. (© handleiding Daniu) |
Ons oordeel over de Daniu TC1 multi-function tester
De TC1 voldoet niet op alle punten aan de door Daniu vermelde specificaties. Met name de grote fouten bij het meten van celspanningen en bij het meten van de gelijkstroomweerstand van spoelen zijn erg storend. Positieve punten zijn dat dit een van de enige goedkope testertjes is waarmee u zonder omhaal de zenerspanning van een zenerdiode snel kunt meten. Ook de goede herkenning en duidelijk weergave van allerlei halfgeleiders spreekt in het voordeel van dit testertje. Een groot pluspunt is de ingebouwde accu, zodat u nooit batterijen moet wisselen. Het herkennen en weergeven van IR-codes is een grappige extra functionaliteit, maar die zult u in de praktijk niet vaak nuttig toepassen.
Twee puntjes van kritiek zijn dat u geen SMD-componenten kunt testen en dat de kleuren van de drie meegeleverde testkabeltjes niet overeen komen met de kleuren die op het display worden weergegeven. Verhelpen van dat laatste punt had geen cent extra gekost! Wat de TC1 extra aantrekkelijk zou maken is als de fabrikant zou besluiten de drie testkabeltjes via 2 mm banaanstekkertjes op het kastje aan te sluiten. Het is namelijk nogal een gepriegel om de drie kabeltjes op een goede manier in het ZIF-voetje te monteren.
DANIU Multi-functional Transistor-Tester
